Eerste braif aan Tessalonikers 04
01Den nog dit, bruiers en zusters. Ie hebben van ons leerd hou of ie leven mouten zo as God dat geern hebben wil. Dat doun ie ook, mor in noam van de Heer Jezus vroag we, joa roup we joe der tou op, dit nog meer te doun.
02Ie waiten ja wat veur veurschriften wie joe in de Heer Jezus zien noam geven hebben.
03Dit wil God ja: dat ie joe geven aan zien dainst; nait mitdoun aan klongeln;
04besevven, dat elk zien aigen vraauw aanhoalen mout en den op zo'n menaaier dat e zien fersoun holdt en respekt veur heur het,
05zunder dat e zok mitslepen let deur haartstocht zo as haaidens doun, dij God nait kennen.
06Dat e nait over schreef gaait en, as e wat ommaans het, zien bruier of zuster nait te kòrt dut. De Heer straft ja aal zoks doun, zo as wie joe dat vrouger al deeg aan t verstand brocht hebben.
07God het ons der ja nait tou roupen smeerlapperij te doun, mor haaileg te leven.
08Wèl of zok doarvan òf moakt, dij moakt zok nait van n mensk òf, mor van God, dij zien hillege Gaist veur joe beschikboar stelt.
09Over bruierlaifde huif ik joe nait te schrieven. Ie hebben ja zulm al van God leerd van nkander te holden.
10 Ie doun dat ja al bie aalmoal dij leuven in hail Macedonië. Mor wie pittjen joe aan, bruiers en zusters, der nog veul meer aan te doun.
11 Loat joe t n eer wezen as rustege börgers te leven, joe (allain) mit joen aigen zoaken te bemuien en joen handen oet te steken, zo as wie joe dat aanzegd hebben.
12 Den moak ie n goie indrok op lu dij nait bie gemainte heuren en bin ie nait op aandermans hulp aanwezen.
|
